رهگذرِ آشنا
شادمانه میخندید و نمیدانست
خندهاش؛
اندوهی هزار ساله است
در دلِ مردِ ایستاده …
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وبسایت
لطفا پاسخ را به رقم وارد کنید: